آغوش خــــــــــدا بسیار بزرگ استـــــــــــــــ ...

پچ پچ  بــــــــاران را می شنوی?

 

عاشقانه هایش را برای تو فرستاده ست!

 

گاه در کوچه می رقصد و پای کوبی می کند!

 

گاه شیشه ی  پنجره ی  اتاقت را می نوازد…

 

و برای قدم زدن، می خواندت

 

برخیز و خویش را از غمی که تا مرگ  احساس می بردت، رها ساز

 

خیس شو در بـــــــــارانی که روحت را طراوات می دهد...

 

بـــــــــاران، همه بهانه است

 

موهبتی ست از سوی خــــــــدا

 

گاه، خــــــــدا نیز بهانه می کند

 

برای بارش بوسه هایش....

 

و برای به آغوش کشیدنت....

 

از همه ی  آن لرزه گناهانی که سبب  اندوهت می شوند

 

آری، سروده ام را بگذار به حساب  تب و هذیان

 

اما باور دار که

 

آغوش خــــــــــدا بسیار بزرگ استـــــــــــــــ ...

 

 

چـون ماهـیـــــــــان . . .

 

خدایـــــــــا...

چـون ماهـیــــــــان که از عمــق و وسعـت دریـــا بی خبــرند

عظمـــت عشـــــــق تو را نمیشناسـم

فـقـطــــــ میدانـــم که معبــــــود این دل خسته هسـتی

واگــــر دیده از من بر گیــــری خواهــم مــــرد

پس رهایــــــم نکـــــــــن...

. . .

چای قند پهلو...

شیـطان اندازه یک حبّـــه قند اســــت . . .

گاهی می افتـــد تـــوی فنجـــانِ دلِ مــــا . . .

حل مــی شود آرام آرام . . .

بی آنکـه اصلا ً ما بفهمیـم . . .

و روحمـان سـر می کشد آن را . . .

آن چای شیــریـن را . . .

شیـطان زهـرآگیــن ِ دیــریــــن را . . .

آن وقـت او، خـون مـــی شـــود در خـــانه تن . . .

مـی چرخـد و مـــی گـردد و مـی مـانـد آنجـا . . .

او می شــــود مـن

دل نوشت:

اعوذو بالله من الشیطان الرجیم

.

الهی وربی من لی غیرک

.

یا رب الرحم ضعف بدنی...

. . .

زندگی زیباست زشتی های ان تقصیر ماست...

مَّا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِکَ

هر چه از خوبیها به تو مى‏رسد از جانب خداست و آنچه از بدى به تو مى‏رسد از خود توست 

نسا/79

 

 

یک نفر هست ....

وقتی که در ایوان دلتنگی هایت می نشینی

وقتی که پشت یک پنجره بارانی ، بی هوا شاعر می شوی

وقتی دیگر کسی برای شنیدن جمله هایت

به اندازه لحظه ای فرصت نمی گذارد

کسی هست که می شود به او پناه برد

کسی که شب دلتنگی ها را با او می توان قسمت کرد

یک نفر هست ،

یک نفر که تا خواب دوباره چشمهایت با توست

شب دلتنگی هایت را با او قسمت کن ... تنها با او ...

 

 

هنوز هم دلم گاهی با خداست...

 هنوز هم در گیر و دار این بازار دلم گاهی با خداست

 هر چند اسیر دیو پلید نفس

و هراز چند گاهی سیلی سنگین از این دیو پلید می خورم

اما باز صورتم را رو به درگاه هستی بخش نگه می دارم

و نگاهی از سر ناچاری و انتظار به ان درگاه میکنم

 و منتظرم که فرمانی از ان بالا برسد

شکر که خدا هست...

نداشته ها و تنهایی های کوچک

 با چیزها و آدمهای کوچک پر میشوند ؛

نداشته ها و تنهایی های خیلی خیلی خیلی بزرگ ،

 فقط با خدا

مهم نیست در این زمین خاکی چقدر تنها باشیم

و چقدر حرفهایمان برای دیگران غیر قابل فهم باشد

 و وقت انسانها برایمان کم ...

شکر که خدا هست

 و او جبران تمام دلتنگیها و مرهم تمام زخمهاست

هر وقت دلت خواست ،

 مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد ، در قلبت

و به دستان خالی ات نگاه نکن ،

 تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار ، اسباب پذیرایی با اوست

لحظه هایی هست...

لحظه هایی هست که دلت میخواهد ارام بنشینی و

 

 تکیه کنی بر چیزی 

 

بر جایی 

 

نه بر کسی

 

که مدتهاست از تکیه کردن به ادم ها پرهیز کرده ای

 

میترسی از اینکه در اوج ارامش یکی پشتت را خالی کند

 

و روی هوا معلق بمانی

 

لحظه هایی هست که نمیتوانی حتی بر باد هم تکیه کنی

 

شاید تند بوزد و از جا بدرت کند

 

شاید ارام بوزد و پشتت را نوازش دهد

 

و شاید وزیدن را متوقف کند

 

آموخته ای که تکیه کردن را فراموش کنی و 

 

چگونه محکم ایستادن را بیاموزی

 

اموخته ای که محکم بایستی

 

راسخ

 

قاطع

 

انقدر که اگر بادی،گرد بازی،بوزد هیچ نفهمی

 

وتنها باستی

 

تنهای تن ها

 

.

.

.

 

میدانم که میبینی . . .

تمام غصه های دنیا رو میشه با یک جمله تحمل کرد :

خدایا میدانم که میبینی . . .

نامحـــــــــرم ... نامحـــــــــــــرم اســــــــت

خدایــــــــــــــا همیشه و هر لحظه به یـــــادم بیــــاور که:

نامحـــــــــرم ... نامحـــــــــــــرم اســــــــت

چه در دنیـــــــــای حقــــــــیقی .. چه در دنیای مجــــــــــــازی