«...یک دنیا...»

هیچ هم برای خودش عالمی دارد …

 

وقتی “همه” هایت هیچ میشوند ؛

 

 آن وقت “هیچ” برایت یک دنیاست...

 

...یک دنیا...

 

بارون...

میگن بارون که میاد بوی خاک بلند میشه...

ولی من میگم بارون که میاد بوی خاطره ها بلند میشه...

....

بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون

چشام خیره به نور چراغ تو خیابون

خاطرات گذشته منو میکشه آسون

چه حالی داریم امشب به یاد تو منو بارون!

........................

همان حکایت همیشگی....

حرف‌های ما هنوز ناتمام ....

تا نگاه می‌کنی :

وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی!

پیش از آن‌که با خبر شوی

لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌ شود

آی .....

ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان

  چقدر زود

  دیر می‌شود!

تنها یک دلیل...

برخی آدمها

 تنها  به یک دلیل از مسیر زندگی ما می گذرند تا  به ما درسهایی بیاموزند ؛

که اگر می ماندند هرگز  آن درسها را  یاد نمی گرفتیم ...

دل کندن...

به دوستم میگم :

  اگه دل کندن آسون بود ، فرهاد بجای بیستون دل میکند ...!

 اونم میگه :

 البته اگه دل کنده بود دیگه نیاز نبود بیستون بکنه ... !

پرنده ی بی بازگشت...

 پرواز آفتاب و نسیم و پرنده را

می دانم و صفای دلآویز دشت را

اما، من این میان

پرواز لحظه ها را،

افسوس میخورم

پرواز این پرنده ی بی بازگشت را ...

آمده ای ...

شب را دوستـــ ــ ـ دارم …!

چرا که در تاریکـــ ـی ..

چهره ها مشخــــــ ـص نیست !!

و هر لحظــــــــ ـه ..

این امیـــــ ـد ..

در درونــــــ ــم ریشه می زند …

که آمده ای ..

ولی من ندیده ام!

بعضی ها را...

همیشه در زندگی زمان هایی وجود دارد که باید بیخیال بود ...

باید گذشت ... 

نه اینکه ژست روشنفکرانه بگیریم ! نه !

اما هرچه که مقاومت کنیم ، باز هم

بعضی چیزها را نمیتوان آموخت

بعضی حرف ها را نمی توان گفت

و بعضی ها را نمی توان دوست نداشت ...

چقدر دوست دارم....

میخواهم   از  تو     دل     بکنم ...

 صبـــر می آیــــد....

چقــــــــــــــدر دوست دارم....

ایــــــــن عطســـــه هـــای زمستــــــــــــانی را.....!!!♥♥♥

اینجا...

اینجا زمین است

ساعت به وقته انسانیت خواب است

دل عجب موجود سخت جانی است !!!

هزار بار تنگ میشود

..................میسوزد

........................میمیرد

.................................و باز هم میتپد . . .