- ۶ نظر
- ۲۷ خرداد ۹۲ ، ۱۹:۱۰
ماه که بالا می آید
تو نوشته میشوی
با تمام بودنت
که پیشانی ات ماه بود
چشمهایت خورشید
خنده هایت ستاره های درخشان
ماه می رود که آفتاب شود
باد می اید
کاغذهایم ...تورا با خود میبرد
می شود ماه را با دست هایت نگه داری غروب نکند؟
میخواهم درها و پنجره ها رو چفت کنم
و تو را
برای همیشــه بنویسم...
زیر
ِ بـــــارآטּ مے ایستَم
میگویَند مــُـــב است ایـטּ روزهـــآ
عشـــــق
بازے زیر ِ بارآטּ
با اشڪ هاے ابـــــر ....
בل
نِمے سوزانَم بَراے ابرے ڪﮧ اَز شِدت گِریــﮧ
بــﮧ هِقـــــ هـِــــق افتاده است
בِلَم
بَراے خُـــــوבَم مے سوزَد
که از فِشار בِلتَنگــــــے
خیلی وَقت است نَفَسَـــــم بُریده بُریده است
"م.خ"
تـــا آســــمان خــیــــال ِ تـــو
چقــــدر راه اســــت؟
دو بـــال بـــرایــــم
کافــیـــســــت؟
مـــی خواهـــــم به هــــوای
تــــو
ـــ در هــــوای تـــــو ـــ
اوج بگیــــرم
تــــــــــــــو بـــــــــــــــــــــــــــــاران بـــــــــــــــاش
وحــــــشـــــــــت خـــــیس شـــــــدنش
آسمان رعدی زد
ابرها غریدند
قطرات باران
نم نم باریدند
بوی
آب و کاهگل
تق تق شیروانی
ناله ناودانی
توی کوچه پیچید
کاشکی
دلها نیز
چون هوای کوچه
پس از این باریدن
بوی پاکی میداد...