وقتی که در ایوان دلتنگی هایت می نشینی
وقتی که پشت یک پنجره بارانی ، بی هوا شاعر می شوی
وقتی دیگر کسی برای شنیدن جمله هایت
به اندازه لحظه ای فرصت نمی گذارد
کسی هست که می شود به او پناه برد
کسی که شب دلتنگی ها را با او می توان قسمت کرد
یک نفر هست ،
یک نفر که تا خواب دوباره چشمهایت با توست
شب دلتنگی هایت را با او قسمت کن ... تنها با او ...
آه ازین چشم های بی لیاقت
تو
باشی و ما تو را
نبینیم!؟
آه ازین دل بی لیاقت
تو
غریب باشی و ما را غم نباشد!؟
آه ازین همه بی غیرتی
تو « هل من ناصر » بگویی
و ما این همه کر!؟
چند جمعه مانده تا
لایق شدنمان ارباب؟
برای بیداریمان دعا می خوانی دلشکسته ی من؟!!
.
آمـدنـت را مــی داد ...
.
.
در دلــم غوغـایـی است که فقـط ظهـورت
.
آرامـم مــی کند.
هنوز هم در گیر و دار این بازار دلم گاهی با خداست
هر چند اسیر دیو پلید نفس
و هراز چند گاهی سیلی سنگین از این دیو پلید می خورم
اما باز صورتم را رو به درگاه هستی بخش نگه می دارم
و نگاهی از سر ناچاری و انتظار به ان درگاه میکنم
و منتظرم که فرمانی از ان بالا برسد
نداشته ها و تنهایی های کوچک
با چیزها و آدمهای کوچک پر میشوند ؛
نداشته ها و تنهایی های خیلی خیلی خیلی بزرگ ،
فقط با خدا
مهم نیست در این زمین خاکی چقدر تنها باشیم
و چقدر حرفهایمان برای دیگران غیر قابل فهم باشد
و وقت انسانها برایمان کم ...
شکر که خدا هست
و او جبران تمام دلتنگیها و مرهم تمام زخمهاست
هر وقت دلت خواست ،
مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد ، در قلبت
و به دستان خالی ات نگاه نکن ،
تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار ، اسباب پذیرایی با اوست
لحظه هایی هست که دلت میخواهد ارام بنشینی و
تکیه کنی بر چیزی
بر جایی
نه بر کسی
که مدتهاست از تکیه کردن به ادم ها پرهیز کرده ای
میترسی از اینکه در اوج ارامش یکی پشتت را خالی کند
و روی هوا معلق بمانی
لحظه هایی هست که نمیتوانی حتی بر باد هم تکیه کنی
شاید تند بوزد و از جا بدرت کند
شاید ارام بوزد و پشتت را نوازش دهد
و شاید وزیدن را متوقف کند
آموخته ای که تکیه کردن را فراموش کنی و
چگونه محکم ایستادن را بیاموزی
اموخته ای که محکم بایستی
راسخ
قاطع
انقدر که اگر بادی،گرد بازی،بوزد هیچ نفهمی
وتنها باستی
تنهای تن ها
.
.
.
حاجی شدنم پیشکشت مشهدی ام کن من طالب دیدار شما زود به زودم....
♥ السلام علیک یا سلطان عشق علی بن موسی الرضا (ع) ♥
شهید گمنام سلام
خوش اومدی مسافر من خسته نباشی پهلوون
شهید گمنام سلام
پرستوی مهاجر من صفا دادی به شهرمون
وقتی رسیدی همه جا بوی خوش خدا پیچید
تومگه کجا بودی
وقتی رسیدی همه جا نسیم کربلا رسید
تو مگه کجا بودی
وقتی رسیدی همه جا عطر گل نرگس اومد
مگه با آقا بودی
وقتی رسیدی همه اشکا مثل زهرا میچکید
تو مگه کجا بودی
گاهی وقتا تو زندگی ادم یه اتفاقایی می افته
که شاید حتی تو خوابم نمیدیده
اون وقت که ادم نمیدونه چجوری باید خدا رو شکر کنه
تا دوساعت پیش کنار تابوت گلای پرپر مادر بودم
انقد فضا معنویت داشت که هیچی نمیتونم در موردش بنویسم
عطر حضورشون هنوز تو سرمه
چقد غریب بودن
درست مثل...........................................................................
.
.
.
.
.
.
.
.
اونایی که ذکرشون اللهم الرزقنی توفیق الشهادته
(خودم)
شهادت را نه در جنگ بلکه در مبارزه میدهند
ما هنوز شهادتی بی درد میطلبیم...
