گاهی در نماز های ما همه چی هست الا خـــــــــــدا...

 

اللــ ه اکبــر . . .

چکــ فــردا !

فـوتـبـال امشبــ !

چــرا زنگــ نـزد !

کـاش یـارو رو میـزدمـ!

شهـریـ ه دانشـگاه !

فـردا شبـــ مهمـونـی دعـوتیم!

عجبــ مـاشینی بـود تـوی دانـشگـاه!

فـلانـی خیـلی افـاده ای بـود !

چـ ه کسـی تـاییـد صـلاحیتــ میشـ ه؟

کـی رأی میـاره ؟

چـرا کسـی نظـر نمیــذاره؟!!! . . .


السـلام علیـکم و رحمـة اللــ ه و بــرکـاتــ ه !


گـاهـی در نمـازهای مـا همـ ه چی هستـــ الا " خـدا " .

 .: دل نوشت :.

 

مهدی جان(عج)

مدام گله داریم بر لب

که سایه شما سنگین شده است آقا

ولی . . .

حواسمان نیست که این بار گناه ماست

که سنگین شده است و نمی گذارد

گردن ما بالا بیاید

وگرنه شما که همیشه بر سر ما حاضری ...

 .: پی نوشت :.

دعــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا یادتـــــــــــــــــــــــــــــــون نــــــــــره :)

 

کار زیادی نکردم!

کار زیادیـــــــ  نکــــــــــــردمــ ـ ـ ... !

بـــه دنیـــــــــا آمــــدمــ‌ ـ ـ ...

دوستتــــــ داشتمــ ـ ـ ...

و از دنیا رفتمــ ـ ...!

.: دل نوشت :.

ســـر بهـ  هـــــوا نیستــــــــمـــ ـ ـ

اما همیشــــــــهـ  چشـــــــــم  بهـ  آســــــــــمان دارمــ ـ ـ

حالــــ عجیبیستـــــــــ  دیدنــــــ همـــــــــــــان آسمانــــــــــــی کهــ ـ‌ ـ

شایــــد تو تا دقایقـــــــــی پیشـــــــ  بهـ  آنــــــــ  نگاه کردهــ  باشیــــــــ ـ ـ . . .

 

دلتنگ اذان حرم کرب و بلایم

شبی ساکت و دلگیر

 خودم بودم و قلبی که زغم بسته به زنجیر

 و نزدیک اذان بود

 که پیچید در آفاق همه نغمه تکبیر

 نوشتند که هنگام اذان دست به دامان خدا باش

 و مشغول دعا باش که باز است به درگاه الهی در رحمت

 و آن لحظه بود لحظه شیرین اجابت

 شدم غرق عبادت

 دو چشمم همه پر اشک  و لبانم همه سوگند

 که یارب تو رهایم کن از این بند

 و گفتم به خدا بین دعایم که دلتنگ اذان حرم کرب و بلایم

نمی‌شود. . . ؟ !

یا ثامن الحجج دل ما وا نمی‌شود ..!

خیلی تلاش کرده‌ام، اما نمی‌شود ..!

هر جا که رفته‌ام و به هر کس که گفته‌ام، گفته است:

به دست من گره‌ات وا نمی‌شود ..!

اصلاً به هر که رو زده‌ام گفته با تشر:

هر جا که می‌روی برو ! اینجا نمی‌شود ..!

نازم به شاعرت که چه زیبا سروده است:

وقتی دل شکسته مداوا نمی‌شود ..!

دستت بزن به دامن سلطان که هر جواب از او شنیده می‌شود

الّا، « نمی‌شود » ..!

حالا من شکسته دل خستهٔ غریب رو کرده‌ام به سوی تو آقا، نمی‌شود؟ . . .

باب المرادتان

نگاه دلم


به باب المرادتان


دوخته شده . . .


کاش دلم را از این وادی


لحظه ای عبور میدادم. . .

 

♥اَنـتَ فـی قَـلـبی عَـزیـز♥

رو بـه قـبلـه مـی نـشـیـنـم. . .

خـسـتـه بـا حـالـی عـجـیـب از تـه دل مـی گویــــم. . .

♥ اَنـتَ فـی قَـلـبی عَـزیـز ... ♥ 

چشـمــم از اشــ ک پــُـر و . . .

وقتی داری نزدیک میشی به حرم ...

اینجوری میبینش ...

آخه اشک پر میشه تو چشات


________________________

بــه قــول مــعــروفــــ :

چشـمــم از اشــ ک پــُـر و عـــکــــ س حــــرم مـــیلـــرزد...

وقتی شبیه فاطمه لبخند می زنی . . .

 

وقتی شبیه فاطمــه لبخند می زنی

بر چینی شکسته ی دلــــ ، بند می زنی

من غرق خوابم و؛ تو برای ظهــــور خویش
هر صبح جمعـــه ، رو به خداوند می زنی

کی پرچم مقدســـ دارالخلافه را
بر قله ی رفیع دماونــــد می زنی!؟

در دولت کریـــم شما حرف فقر نیست
آقــــا تو حرف های خوشایند می زنی

بعد از زیـارتــــ نجف و طوس و کربلا
حتماً سری به فکــه و ارونـــد می زنی

با اشکـــــ دیده آب به قبر مطهر ِ
آنان که کشتگان فراقــــــند می زنی

"سید حمید رضا برقعی"

پی نوشت:

میلاد مولود نــــور بر عاشقان منتظــر مبارکـــــ

. . .

اُطـلُبنــی …

آقــــا جــان

 

دلــم . . .

 

نــه هــوای ِ گنـبـد ِ طلـایـی تــان را نـه هـــوای صـحـن و رواق هــای تــان را

 

نـه هــوای مـسجـد ِ گـوهــر شـادتــان را نـه هــوای ِ نـقــاره خـانـه تــان را

 

کـه هــوای خــود ِِخــودتـان را کـرده اسـت …

 

آنـجـا ، کـه بـگـویـم :

 

” الـسلـامُ عَـلَیـکَ یــا عَلـیَّ بـنَ مـوسـی ، اَیُّـهَـا الـرّضــا “

 

و شـمـا ، بـشنـویـد و جـوابـم را بـدهـیـد !!

 

کـه : اَنــتـَــ تـَسمَـعُ کَلـامــی ، وَ تــرّدُ سَلـامـی …

 

اُطـلُبنــی …

 

هوای تو

دلم مثل غروب جمعه ها دارد هوایت را

کجا واکرده ای این بار گیسوی رهایت را؟

کجا سر در گریبان بردی و یاد من افتادی

که پنهان کرده باشی گریه های های هایت را

خیابان «ولی عصر» بی شک جای خوبی نیست

که در بین صداها گم کنی بغض صدایت را

تو هم در این غریبستان وطن داری و می دانی

بریده روزگار بی تو صبر آشنایت را

نسیمی از نفس افتاده ام از نیل ردّم کن

رها کن در میان خدعه ماران عصایت را

نمی خواهم بجنگم در رکابت... مرگ می خواهم

به شمشیر لقا از پی بخشیدم عطایت را

فقط یک بار از چشمان اشک آلود من بگذر

که موجا موج هر پلکم ببوسد جای پایت را...

گل امّید را در روز بی خورشید خیری نیست

شب است و می کشی روی سر دنیا عبایت را

 

محمدجواد آسمان