- ۲۹ نظر
- ۱۸ تیر ۹۲ ، ۱۳:۲۹
به طرز عجیبی وختی این عکسو دیدم دلم براش سوخت
نمی دونم واقعا چرا!!!
ادم دلش میخواد بغلش کنه بهش بگه اون فقط یه عروسکه
یه عروسک برا همه
برا همه....
شاید یعضی وقتا ادما یه مخاطبایی رو خاص میبینن
ولی خاص که هیچی ماستم نیستن....
کاش میشد بهش(بهشون)فهموند.....
فهموند که ادم انقد ساده دل نمیبنده
خدایا کمکشون کن....
...........همین...........
..............فاطمه..............
شهید گمنام سلام
خوش اومدی مسافر من خسته نباشی پهلوون
شهید گمنام سلام
پرستوی مهاجر من صفا دادی به شهرمون
وقتی رسیدی همه جا بوی خوش خدا پیچید
تومگه کجا بودی
وقتی رسیدی همه جا نسیم کربلا رسید
تو مگه کجا بودی
وقتی رسیدی همه جا عطر گل نرگس اومد
مگه با آقا بودی
وقتی رسیدی همه اشکا مثل زهرا میچکید
تو مگه کجا بودی
گاهی وقتا تو زندگی ادم یه اتفاقایی می افته
که شاید حتی تو خوابم نمیدیده
اون وقت که ادم نمیدونه چجوری باید خدا رو شکر کنه
تا دوساعت پیش کنار تابوت گلای پرپر مادر بودم
انقد فضا معنویت داشت که هیچی نمیتونم در موردش بنویسم
عطر حضورشون هنوز تو سرمه
چقد غریب بودن
درست مثل...........................................................................
.
.
.
.
.
.
.
.
اونایی که ذکرشون اللهم الرزقنی توفیق الشهادته
(خودم)
شهادت را نه در جنگ بلکه در مبارزه میدهند
ما هنوز شهادتی بی درد میطلبیم...